← Terug naar overzicht

Morele Bestoking - Ik ben toch zo slecht nog niet in vergelijking met jou! (24/03/17)

“Hij is gewoon jaloers op jou. Daarom geeft hij jou al die vernederende opmerkingen. Jij slaagt in een heleboel dingen waarin hij denkt gefaald te hebben. Jij hebt heel veel energie, levensvreugde en vitaliteit. Hij is kwaad op jou omdat jij succes hebt, en hij is jaloers. Daarom wil hij jou onderuit halen. Hij wil jou dat afpakken. Ga van hem weg!”

De wijze raad van een vriendin over het gedrag van de partner van haar vriendin . Wat zij beschrijft is de kern van ‘de morele bestoking’.

Morele bestokers zijn innerlijk zwakke mensen, die rondom hen mensen met een grote vitaliteit herkennen, en er dan een sport van maken die vitaliteit beetje bij beetje af te breken, tot een punt waarop de levensvreugde van die ander totaal is platgewalst, en zij dan tevreden kunnen vaststellen: ‘ik ben toch zo slecht nog niet, in vergelijking met jou, jij zielig hoopje mens!’

In het begin van de relatie gaat de moreel perverse persoon de andere, waarvan hij de levenskracht wil leegzuigen, cadeautjes geven. Dat kunnen complimenten zijn, of echte geschenken. In elk geval gaat het om een verleidingsmaneuver. Ze trachten zich geliefd te maken bij hun prooi. En dat lukt hen, omdat ze zo subtiel te werk gaan, en omdat hun prooien altijd heel empathische, liefdevolle mensen zijn en dus niet door hebben dat anderen zo laaghartig kunnen handelen. Het komt bij deze laatsten niet eens in hun hoofd op dat mensen zich op zo’n lafhartige achterbaske manier kunnen gedragen!

Eens de verleiding heeft plaatsgevonden, en de energie in de richting van de bestoker – die zich vermomd heeft in poeslief beestje – stroomt, begint de tweede fase. Daarin gaat de bestoker zijn prooi met kleine maar gemene steken aanvallen. Beter gezegd: hij gaat vragen stellen en dingen zeggen die de ander persoon doen twijfelen aan zichzelf. Zoals: “ik begrijp niet dat jij je door zo iemand hebt laten doen,” of “waarom doe jij zo iets?” of “waarom heb je niet…” of “waar denk jij naartoe te gaan?!” of “zou je je niet met iets serieus bezighouden in plaats van met die belachelijke dingen” of “heb je echt niets anders te doen?” enzovoort. Voorbeelden legio. Zogezegd onschuldige opmerkingen, maar die de ander telkens perplex achterlaten en een mechanisme van twijfel over zichzelf in gang steken.

Bij elke volgende ontmoeting wordt die bres, die door de aangebrachte twijfel is geslagen, vergroot. De morele bestoker gaat de ander meer en meer aan zichzelf doen twijfelen. Hij gaat de ander uitnodigen om intieme dingen over zichzelf te vertellen, zogezegd omdat hij uit bewondering voor de ander wil weten hoe deze dit of dat in zijn leven heeft aangepakt, om daar zelf iets uit te leren. Dat is het excuus. De ware reden is intieme dingen over de prooi te weten komen, om die dan later tegen die persoon te gebruiken. Dat is de volgende fase.

Daarin wordt het spel harder gespeeld. De prooi twijfelt nu voldoende aan zichzelf, om niet meer genoeg waakzaamheid aan de dag te leggen tegenover de onderhuidse aanvallen van de bestoker. Die nu overgaat naar bovenhuidse aanvallen, vaak in publiek. Hij beleeft er zichtbaar genoegen aan het voorwerp van zijn aanvalsstrategie openlijk neer te halen, in het bijzijn van anderen, met als enige bedoeling zijn prooi in zijn hemd te zetten, zijn prooi zodanig in verlegenheid te brengen dat die niet meer weet hoe te reageren. En daar sta je dan weer perplex.

Morele bestokers hebben allen hetzelfde profiel. Zulke mensen kunnen niet verdragen dat anderen goed in hun vel zitten. Want dan zijn ze geconfronteerd met hun eigen zieligheid, hun eigen onzekerheid. Zulke mensen zijn zo onzeker vanbinnen dat ze er alles voor doen om het voor de buitenwereld te verbergen. Hun hoofdbezigheid is anderen af te breken en het slechte in hen en de wereld naar boven te halen, als een soort halfslachtig en ongeldig bewijs dat ze zelf zo slecht nog niet zijn, in vergelijking met de anderen.

Als ze een persoon ontmoeten die levendig, vitaal, energiek, mooi en dynamisch is, dan worden ze pas helemaal wakker. Want ze zullen en gaan die levendige persoon kraken! Dat wordt hun doel. Waarom valt die levendige persoon voor hen? Omdat ze zo empathisch is, zo gevoelig, de onderliggende pijn en eenzaamheid in de pervert voelt en hem wil helpen, en ook wel een complimentje kan gebruiken op dat moment in haar leven. Ze voelt zich gevleid door zijn aandacht en valt in de valkuil.

Als de morele perverten in hun opzet slagen, dan voelen ze zich tijdelijk triomfantelijk. De overtuiging in hun hoofd dat die ander helemaal niet zo fantastisch is als het wel lijkt, en dat ze dat eens zullen bewijzen, levert hen zoveel plezier op dat ze zich machtig voelen. Ze zijn er in geslaagd die energieke persoon totaal onderuit te halen, om tot de conclusie te komen dat zijzelf er eigenlijk niet zo slecht aan toe zijn. Dat geeft hen een ‘boost’ en het stopt tijdelijk hun innerlijke hel van onzekerheid.

Het is een afschuwelijk proces. Niet voor niets noemt met dat een perversie. Perversie komt van ‘pervertere’ in het Latijn, wat betekent omdraaien, ondersteboven zetten. Dat is precies de hoofdtactiek van de pervert: alles wat je zegt zal omgedraaid en tegen je gebruikt worden.

Zulke mensen moet je vermijden. In alle geval is het onmogelijk, via gesprek of discussie, hen tot inzicht te brengen in hun gedrag. Tijdens zo een gesprek gaan ze immers alles wat je zegt omkeren, en jou in ’t gezicht gooien dat je over jezelf bezig bent, dat je beter aan jezelf zou werken, dat je je moet laten verzorgen of zelfs opnemen,  enzovoort.

Ze zijn als ratten die aan je knagen. Telkens maar een klein stukje, maar na een tijd blijft er niets van je heel. Het geeft een afschuwelijk gevoel, net of er honderden bloedzuigers aan je vel zuigen en zich meer en meer in je huid inkapselen. Net of je met je lijf in een mierennest zit. Je wilt de insecten van je afschudden maar je kunt niet.

Het slachtoffer is altijd een persoon die een uitzonderlijke levendigheid en energie bezit, en een groot charisma heeft. Maar ook twijfelt aan zichzelf. En dat is de kier waardoor de pervert binnenkomt. Door een of andere gebeurtenis gaat die levendige persoon, die het slachtoffer zal worden van de pervert, tijdelijk door een periode van crisis, van zelftwijfel. Het is net die twijfel die de morele bestoker opmerkt, want dat zal de ingang worden van zijn machtsgreep. Omdat die levendige persoon in haar tijdelijke onzekerheid wel een complimentje en schouderklopje kan gebruiken, heeft het verleidingsproces, in gang gestoken door de bestoker, gemakkelijk succes. De prooi voelt zich tijdelijk opgepept, denkt dat ze deze keer een ‘goeie’ vast heeft, en laat al haar antennes en voelhorens dicht. Vergissing. Want de tekenen zijn wel duidelijk aanwezig van in het begin.

Ze laat zich verleiden, is tevreden met de aandacht van die man die haar twijfels aan zichzelf doet verbleken. En zo begint het. De relatie tussen een morele pervert en zijn slachtoffer start op deze basis: ‘hij weet – zij twijfelt’.

Sterk zijn de vrouwen die hier uit geraken. Heel sterk. Want de wapens van de morele bestoker zijn zo gecamoufleerd, zo geniepig, zo onderhuids, zo onzichtbaar en tegelijkertijd zo dodelijk, dat velen er blijven in steken. Letterlijk. Tot de dood.

Het is een hele krachttoer om je uit de perverse machtsklauwen van een morele pervert te kunnen losmurwen. Je probeert uit een diepe put naar omhoog te krabbelen. Diepe put, die door de bestoker voor jou is gegraven, en waar hij als een groot monster aan de ingang blijft waken zodat hij je telkens weer de put kan induwen als je er probeert uit te geraken. Het is een hels proces. Maar als het één persoon is gelukt eruit te geraken, dan kan jij het ook!

Je hebt de kracht in jezelf. Laat je niet doen. Ga weg! Je moet eerst weg van zo iemand, en daarna leren dat je duidelijk je grenzen moet stellen. Dat je vanaf het begin van de ontmoeting moet duidelijk zijn. Dat je uit je doppen moet kijken. Dat je vanaf het begin een halt moet toeroepen aan dit perverse gedrag. Halt aan de bestoker, halt aan je eigen twijfels. Je hoeft geen twijfels te hebben over jezelf, je weet dat wat je doet goed is en dat je intenties goed zijn. 

Zie het als een oefening om ‘stop’ te zeggen. Om op een nog helderder manier je grenzen te plaatsen in je relaties. Veel sneller dan voorheen. De volgende keer zal het geen jaren duren om een halt toe te roepen aan dit toxische gedrag. Je moet kiezen om vriendelijk te zijn tegenover jezelf, terwijl je voorheen de prioriteit legde bij het vriendelijk zijn tegenover de ander.

Dat is nu net de zwakke plek, de ingangspoort voor de morele bestoker om in je privé-terrein binnen te dringen: die twijfel of je wel goed genoeg bent en of je wel alles doet om een ander te helpen.

Dit is de verkeerde vraag. De juiste vraag is: ben ik vriendelijk genoeg voor mijzelf? Heb ik mijn grenzen duidelijk gesteld? Heb ik genoeg duidelijk gemaakt dat ik mijzelf respecteer?

Je moet op tijd de negatieve spiraal een halt toeroepen. Soms moet je er nog eventjes gaan inzitten, in de ‘shit’, om te beseffen wat een enorme stinkboel dat is, om er dan snel weer uit te kruipen.

De volgende opdracht zal zijn: hoe kan je vanop afstand ruiken dat je met een bepaald persoon in een stinkende valkuil gaat terechtkomen?

Door beter te luisteren naar je intuïtie. En vooral je waakzamer op te stellen tegenover mensen die ineens je deur platlopen, die plotseling uit het niets opdoemen maar heel prominent aanwezig zijn, die jou ongevraagd veel opbellen en cadeautjes aanbieden. Mensen die je voorheen niet kende maar die ineens je leven binnenstappen en dagelijks contact zoeken, voor zulke mensen moet je op je hoede zijn. Want in zulke gevallen verloopt het proces van een (vriendschaps)relatie niet volgens de normale wegen van langzaam aan elkaar leren kennen en mekaars interesses aftasten. Als iemand plompweg je leven binnenstormt, zich zonder vragen in jouw territorium ïnstalleert, en denkt – omdat je hem laat doen en geen grenzen stelt – dat hij zich alles kan permitteren, dan zit je waarschijnlijk opgescheept met een morele bestoker die vanuit zijn comfortabele positie zal beginnen jou geniepig en gestadig aan te vallen.

Een morele bestoker heeft een enorm emotioneel zwart gat vanbinnen, geslagen door ouders die zelf geen liefde konden geven, die zelf allicht morele bestokers waren, en hun kind niet hebben geliefd en beschermd. Resultaat van dergelijke opvoeding: een emotioneel gehandicapt persoon, die gedoemd is de rest van zijn leven te dolen, op zoek naar onvoorwaardelijke liefde, gecamoufleerd als aanvallen op mensen die wel in staat zijn liefde te geven. In plaats van die liefde te ontvangen, gaan ze die bezoedelen, zwart maken, kleineren, vergruizelen, want in hun wereld is geen plaats voor liefde. Let er voor op om niet samen met jouw liefde voor die persoon zelf vergruizeld te worden. Want dat is waar ze op uit zijn. Ze wouden hun ouders misschien vernietigen omdat die hen geen liefde hebben gegeven, en nu gaan ze alles wat naar liefde ruikt, vernietigen. Als je niet oplet word je mee vernietigd.

Reacties

Ik herken me helemaal in dit verhaal. Het haalt je behoorlijk onderuit, zo'n relatie. En als je ziet dat je kind hetzelfde meemaakt, dan heb je als moeder maar één keus, haar zoveel mogelijk weghalen uit zo'n omgeving. Zo zie je maar hoe "ziek" zo iemand is, als hij het zelfs toepast op zijn eigen vlees en bloed dat nog zo klein is. Daarom dat ik nu volop in een rechtzaak zit, om haar zo min mogelijk naar hem te laten gaan. Het draait om het welzijn en geluk van mijn kind dat psychisch ziek wordt gemaakt door haar vader. Heel schrijnend! Toont nog maar eens hoe ziek zo'n geest is. Als je zelfs je eigen vlees en bloed naar beneden haalt en haar zelfvertrouwen ontneemt...

B. D.

Het verhaal klopt als een bus, heel herkenbaar, helaas ook heel slopend, het zuigt je letterlijk en figuurlijk leeg. Het heeft me jaren gekost om er terug bovenop te geraken, maar ik weet nu beter, en sta zo dus ook sterker dan ooit. Man toch, ze kunnen dat zo leep spelen, niet te geloven, eerste klasse acteurs zijn het. Helaas hebben we een kind, er zal ik het er komende tijd nog mee moeten doen, maar ik probeer meer en meer afstand te creëren, me zo veilig te stellen dat hij zo min mogelijk van mij te weten komt, ik heb al onze gezamenlijke vrienden achter gelaten, mensen zien zijn manipulatie niet, want hij is zo fake in het openbaar. Ik zie het hem ook bij zijn kind doen, hij kan het geen liefde geven, alleen maar bekritiseren, heel triest om zien..... Dank je voor het artikel, ik heb het afgeprint om geregeld te herlezen.

A. V.

Amai, zo waar... Zo goed omschreven!

Celine Lecluyse

Geef je reactie

Laat me weten wat je van dit blogbericht vindt!