Van jezelf leren houden
Wat betekent 'van jezelf houden'?
Je hebt zeker al vaak dit zinnetje ergens gelezen : je moet van jezelf houden. Maar wat betekent dat? Betekent dat een warme choco drinken als je koud hebt? Of een nieuw kleed kopen als je er zin in hebt? Of doen wat je wil wanneer je maar wil? Of warme kleren aandoen als het buiten vriest?
Van jezelf houden betekent jezelf behandelen zoals een liefhebbende ouder met zijn kind zou doen. Ook al ben je volwassen, vanbinnen, op emotioneel gebied, ben je nog steeds een kind. Onze emoties groeien niet op. We reageren nog steeds zoals een kind van drie-vier jaar. Dit noemen we het Innerlijk Kind. Emoties kunnen niet volwassen worden. Maar jij kan opgroeien en leren je als een volwassen te gedragen. Je kan leren je emoties te begrijpen, te respecteren en te aanvaarden. Je kan ze ook leren uiten. Veel meer dan dat kan je er niet mee doen. Je kan ze niet opvoeden of verdringen. Het beste wat je met emoties kan doen is ze leren begrijpen en aanvaarden.
Anders gezegd : je kan leren zorgen voor je Innerlijk Kind. Wanneer je je niet bewust bent van dit Innerlijk Kind probeer je om in een volwassen wereld te leven als een jongetje of een meisje van drie-vier jaar oud. Je voelt je alleen, bang en weet niet wat te doen in die grote boze wereld , noch waar je hulp kan vinden of hoe je je kan beschermen. Je bent aan jezelf overgeleverd. Dit is de moeilijke manier van leven. Je zal op die manier altijd angst voelen, twijfels en vermoeidheid. Het is heel lastig om als Kind proberen te overleven in een wereld van volwassenen.
Waarom is dat zo? Omdat niemand zorgt voor dat Innerlijk Kind in jou. Stel dat je Charlotte heet en 42 jaar oud bent. Binnen in jou leeft de kleine Charlotte. Zij is vier. Wanneer jij druk bezig bent in de buitenwereld je zaken op orde te krijgen, alles te organiseren, duizend en één dingen te doen, voor jan en alleman te zorgen, voelt de kleine Charlotte zich over het hoofd gezien. Als je altijd maar in de weer bent anderen plezier te doen, ervoor te zorgen dat de behoeften van iedereen vervuld zijn, dat iedereen rondom jou tevreden is, zal je ’s avonds uitgeput in bed neerstorten en wenend in slaap vallen. Misschien krijg je wel af en toe een woedeaanval. Of ben je vaak slecht gehumeurd. Je zal je vaak kwaad voelen zonder enige reden.
Maar er is wel een reden! De reden is dat kleine Charlotte geen aandacht van je krijgt en zich tevreden moet stellen met kruimels. Die grote emoties, tranen, kwaadheid en woede zijn pogingen om je aandacht te krijgen. Beeld je in dat je, naast je man, kinderen, collega’s, ouders en vrienden ook nog een klein meisje in huis hebt. Kleine Charlotte. Niemand merkt haar op. Niemand houdt rekening met haar. Telkens als ze iets probeert te zeggen schreeuw je haar toe dat ze haar mond moet houden. Je zegt : “Ik moet voor mijn andere kinderen zorgen, en mijn ouders, en mijn huis, mijn papierwerk, mijn vrienden…Ik heb geen tijd voor jou!”
Hoe denk je dat zij zich zal voelen? Wat denk je dat zij zal doen? Eerst zal zij proberen om jouw aandacht te krijgen door hevige emoties te tonen. Zij zal schreeuwen, gillen en roepen, misschien wordt ze af en toe eens echt kwaad. Jij denkt dat je boos bent op de buitenwereld, maar het is jouw Innerlijk Kind dat kwaad is op JOU! Het is droevig en boos omdat je niet om haar geeft! Je handelt alsof zij niet bestaat! Niets is erger dan doen alsof jouw Innerlijk Kind niet bestaat. Dit betekent proberen te leven alsof JIJ niet bestaat.
Het ergste gevoel dat er bestaat is het gevoel van ontrouw te zijn aan jezelf! Het gevoel van steeds anderen te laten voorgaan en je eigen Innerlijk Kind in de hoek te duwen, of nog erger, in de kelder weg te stoppen en het zwijgen op te leggen.
Hoe vaak negeer jij wat je voelt, om iemand anders tevreden te stellen? Hoe vaak zeg je aan je Innerlijk Kind : “Jij bent niet belangrijk, die andere is veel belangrijker dan jij, ga weg, ik wil je niet horen, ik wil je niet zien?” Vreselijk is het niet? Maar zo behandelen wij onszelf. In het echte leven worden wij daarvoor opgesloten wegens kindermishandeling. Telkens als we de wensen van de ander laten voorgaan op de onze, en daarvoor ons Innerlijk Kind de mond snoeren, mishandelen wij onszelf.
Die kleine Charlotte daar binnen, wat zij zal doen? Als ze geen effect heeft door via haar heftige emoties jouw aandacht en interesse op te wekken, zal ze het na een tijdje opgeven. Ze zal heel moe worden van al die pogingen en besluiten : “Het heeft geen zin, ze houdt niet van mij, ik ben niet goed genoeg, al die anderen zijn veel belangrijker dan ik, ze wil voor mij niet zorgen, ik ben niet de moeite waard.” En ze zal depressief worden, lusteloos en gelaten. Natuurlijk zul jij denken dat je depressief bent geworden wegens anderen, wegens je werk, wegens je kinderen, wegens je echtgenoot of wegens je ouders. Het is niemands fout. Maar je moet leren te zorgen voor dit Innerlijk Kind dat lijdt door gebrek aan aandacht (lees : liefde) van jouw kant.
Wanneer kleine Charlotte via haar depressieve toestand nog geen aandacht krijgt van jou, rest haar maar één wapen meer : ze zal ziek worden. Of zij zal een ongeval krijgen. Misschien zal het op die manier lukken om van de volwassen Charlotte de zo noodzakelijke aandacht te krijgen.
Het Innerlijk Kind heeft evenveel aandacht van je nodig zoals een echt kind van vlees en bloed. Je moet leren een liefdevolle ouder te zijn voor jezelf. Hoe doe je dat? Eerst moet je een Innerlijke Moeder ontwikkelen. Als je geluk had en een liefdevolle, warme, zorgende moeder had, kan je haar als voorbeeld nemen. Zoniet moet je haar uitvinden. Dit deel is je vrouwelijke, ontvangende energie, je intuïtie, je verzorgende kant. Je moet die ontwikkelen voor jouw eigen innerlijke genezing.Telkens als een emotie hebt, zou je Innerlijke Moeder aan je Innerlijk Kind moeten vragen : “Wat gebeurt er mijn schat?” Luister naar wat je Kind te zeggen heeft. Daarna ga je verder met de dialoog : “Kom hier, kom in mijn armen, I hou van jou zoals je bent, mét je emoties, mét je kwaadheid, mét je verdriet, mét je verwarring.” Door die woorden tegen je Innerlijk Kind te zeggen zal de hevigheid van de emoties als serieus afnemen. Daarna zeg je : “Ik begrijp je.” Deze woorden zijn cruciaal, want meestal voelen we onsniet “normaal” met onze gevoelens en proberen we ze te onderdrukken of te negeren, wat ze nog zwaarder maakt. “Ik begrijp je, schatje, kom hier in mijn armen, ik hou van jou, ik ben altijd bij jou, je bent niet alleen.” Blijf een tijdje stilstaan bij deze woorden en gevoelens, en vraag daarna : “Wat heb je nu nodig?” Wat ook het antwoord van het Kind is, zeg : “We gaan het aan je vader vragen”.
Hier start de taak van de Innerlijke Vader, een ander deel van jou dat instaat voor de actie in de buitenwereld en je bescherming. Dit is jouw actieve, mannelijke energie die je moet ontwikkelen om een compleet en evenwichtig mens te zijn. Je zou nooit een vierjarige de wereld insturen met de opdracht een loonsverhoging te vragen of een conflict met de school of de buren op te lossen, nietwaar? Waarom doe je dit met jezelf? Zend je Innerlijke Vader erop uit om te doen wat moet gedaan worden in de buitenwereld. Dit deel van jezelf is in staat beslissingen te nemen, tot actie over te gaan, je innerlijke leiding (die van je Innerlijk Kind komt, of je intuïtie) te volgen en de behoeften van het Innerlijk Kind uit te drukken en te verwezenlijken in de buitenwereld.
Wanneer je Innerlijk Kind het nodig heeft om bijvoorbeeld iemand te bellen of ergens naartoe te gaan om iets op te loss, beeld je dan in dat je Kind thuisblijft bij zijn moeder (Innerlijke Moeder) die zorgt voor zijn emoties (“Ik begrijp dat je bang bent…”) terwijl jouw Innerlijke Vader de nodige actie onderneemt in de buitenwereld. Dit deel van jou kan met stress omgaan, conflicten oplossen en al het andere opnemen dat te maken heeft met de buitenwereld. De innerlijke Moeder neemt de zorg van de binnenwereld op zich, van de gevoelens.
Voor beide delen geldt hetzelfde : had je een goed voorbeeld in je kindertijd, dan kan je dit overnemen, zoniet moet je die delen volledig zelf ontwikkelen. Je kan daarvoor een voorbeeld nemen aan een ander persoon die in jouw ogen een liefhebbende moeder of beschermende vader is. Je kan je ook een engel inbeelden, of een ander beeld gebruiken. Je Innerlijk Kind kan je voorstellen door een foto van jezelf als je klein was, en als je daar iets voor voelt kan je nu een grote pluchen beer of pop kopen als symbool van dit Innerlijk Kind en als herinnering dat je ervoor moet zorgen.
Natuurlijk zijn deze drie delen allemaal delen van jou zelf. Dat is allemaal jij. Het is enkel een beeld om te begrijpen wat er in je omgaat als je je slecht voelt, en hoe je kan leren van jezelf te houden.
Van jezelf houden is luisteren naar je Innerlijk Kind, het au sérieux nemen, begrijpen wat het voelt en actie ondernemen om haar behoeften in te willigen. Van jezelf houden is dagelijks communiceren met je Innerlijk Kind : elke morgen als je je ogen opent contact met haar opnemen, elke avond als je slapen gaat samen de dag overlopen, en telkens als je een emotie hebt het hierboven voorgestelde gesprek voeren.
Houden van jezelf is een sterke innerlijke band kweken met jezelf. Het is je eigen liefhebbende familie uitbouwen in je innerlijke. Je zal je nooit meer alleen voelen. Je bent vanaf nu altijd met drie! Noem het de Drievuldigheid. Waar je ook gaat, vanaf nu ga je met drie. Je bent niet alleen. Je bent geliefd en beschermd. Je luistert nu naar jezelf en zorgt goed voor dat kleine Innerlijke Kind binnen in jou dat zo lang heeft gewacht opeen beetje aandacht en liefde.
Dat is innerlijke heling
In mijn webshop vind je verschillende boeken over liefde en relaties. Bestellen is heel eenvoudig, veilig en snel.
Lees het boek (IK) HOU VAN MIJ.
PERSOONLIJKE BEGELEIDING
Zie je het niet zitten om alleen aan de slag te gaan? Voel je je moe, down, alleen, verloren, ongelukkig en kan je wat hulp gebruiken? Dan is een persoonlijk begeleidingstraject allicht iets voor jou. Lees er meer over door te klikken op onderstaande knop:
