Ben je verliefd? Opgelet! (18/11/15)
In onze verliefdheidsrelaties moeten we opletten om de euforische liefde niet als substituut te gebruiken voor onze relatie met de Universele energie. Dat gevoel van euforie en passie maakt altijd plaats voor machtsspelletjes omdat beide personen in de relatie van elkaar afhankelijk worden voor hun energietoevoer. Die is immers totaal gratis en overvloedig in het begin van de relatie.
Maar omdat dit niet blijft duren, komen algauw de onbewuste machtsmechanismen om de hoek kijken, eens de energietoevoer van de ander minder wordt. Dan slaan we in paniek en in een poging om toch energie van de ander los te peuteren en onze richting uit te sturen, beginnen we die:
- Aan te vallen
- Te controleren en te onderwerpen aan een vragenvuur
- Te negeren en ons afzijdig te houden
- Te overdonderen met klaagzangen en op te zadelen met schuldgevoel
Het aantal manieren waarop mensen om aandacht vechten is ONGEBRENSD.
Je kan maar een evenwichtige relatie aanknopen en in stand houden als je geen andere mensen meer aanboort om je energie op te laden en als je de band met het spirituele in jezelf zoekt.
Je geraakt je energie heel gemakkelijk kwijt als je niet bewust en niet gecentreerd blijft. Een blik, een onvriendelijke opmerking, en je bent al ondersteboven. Hup, energie kwijt en dan gaan we dat voorvalletje eindeloos bespreken met vriendinnen, waardoor we onze energie weer opladen!
Romantische liefde vertraagt onze evolutie als die wordt gebruikt als surrogaat van onze band met de universele energie.
Als je pijpleiding naar de universele energie nog niet stabiel is, ben je geneigd te proberen energie van het andere geslacht te krijgen. Je vertraagt je groei door verslaafd te geraken aan de energie van iemand anders, terwijl je de energie zou moeten halen uit de band met het goddelijke in jezelf.
Maar de staat van verliefdheid geeft ons veel energie, we voelen ons bijzonder, speciaal, slimmer, aantrekkelijker, de kleuren worden helderder, we worden positief. We willen steeds meer van deze energie die ons het gevoel geeft te zweven, en we willen dat die persoon, die ons die energie geeft, in ons leven blijft, om dat gevoel in stand te houden.
Daarom moeten we die persoon ‘bezitten’, controleren, hem gevangen zetten, om ons te verzekeren van zijn energie. Geen betere manier dan er onze strategieën om aandacht te ontfutselen op los te laten!
Als we onze energiestroom tot deze ene persoon beperken, verbreken we de band met onze universele bron en verwachten we dat die ander aan al onze behoeften zal voldoen. Daarvan raken beide personen uitgeput! En dan begint de energiestrijd weer. Als hongerige kinderen streven we naar de bevrediging van onze behoeften.
We denken dat de ander ons probleem is omdat hij ons niet genoeg aandacht/energie geeft. Om toch genoeg aandacht/energie te krijgen, hanteren we onze geliefkoosde drama’s, en beginnen we de ander te intimideren, te ondervragen, te beschuldigen (ons als slachtoffer te gedragen) of worden we afstandelijk, in de hoop dat hij zich dan meer met ons zal bezighouden.
We geven de ander van al onze ellende de schuld en krijgen het gevoel de verkeerde gekozen te hebben. “Als we een betere partner hadden genomen – iemand die aan onze behoeften automatisch zou opmerken en bevredigen – zouden we geen problemen hebben!”
Als je pas verliefd bent geworden of van plan bent het opnieuw te worden, let er dan goed op je eigen energiebron te bewaren en te bewaken.
Waardeer de fantastische energieuitwisseling met de ander en geniet van de gratis energie die je krijgt, maar blijf in contact met je eigen gevoelens en je eigen doelen, schuif die niet opzij voor de ander, want dit draait vroeg of laat uit op machtsspelletjes.
Alle relaties draaien hier op uit, zolang we niet geleerd hebben om te leven vanuit onze spirituele verbondenheid.
Aanbevolen lectuur:
.jpg)
Reacties
Geef je reactie
Laat me weten wat je van dit blogbericht vindt!
Heel mooie uiteenzetting. Als vijfenvijftigjarige weet ik heel goed hoe je echt ongelukkig kan zijn in een relatie als je jezelf wegcijfert, je uit balans geraakt, gewoon door dat euforisch gevoel van verliefdheid die nadien echt uitmondt in een drama... een scheiding.. want je pakte het verkeerd aan, zo simpel is het en een langdurige relatie is niet gemakkelijk vooral door veel meer prikkels van buitenaf en het niet vergeven, ongeduld... opvoeding van kinderen dat nog een grotere strijd meebrengt.. Maar het komt allemaal goed als je het allemaal effe loslaat en jezelf terug in evenwicht bent en ja door een hobby die je graag doet, je vriendinnen, een therapeute, en vooral in een zen moment iedere dag.... samen of alleen... Chrisje
christa lavigne