← Terug naar overzicht

Moeten we nu allemaal massaal bang worden voor terrorisme? (22/11/15)

"Heb je het gehoord? Verschrikkelijk! Waar gaat de wereld toch naartoe? Een mens is nergens nog veilig!" Ik heb het ook gehoord. De bloederige zinloze aanslagen in Parijs. Massale dreigementen. Verhoogde staat van paraatheid. Evacueren van huizen en wijken en vliegvelden. Angst en terreur alom. Natuurlijk heb ik het gehoord. Maar heb ik het gezien? Nee. Ik weiger de beelden te zien. Ik kijk niet naar het journaal. Eens de beelden op mijn netvlies zijn gebrand, krijg ik ze er niet meer van losgeweekt. Met de beelden komen de gruwel en de emoties. En dan doe ik mee met iedereen, met de massale angsthypnose. En dan vraag ik me af: waar is dat goed voor? Waar is het goed voor om met z’n alleen in angst en terreurdreiging te leven?

Ik vraag me nog iets af: in de tijd dat de televisie niet bestond en men nog geen gruwelbeelden kon opdringen aan de massa, hoe ging men toen om met dergelijke zaken? Vaak wist men het niet. We kregen het te lezen in de kranten, en daar waren vaak geen beelden bij of slechts zwart-wit foto’s. ik vraag me af waar het goed voor is dat journalisten en fotografen zich verdringen op de plaatsen van de gruwel om dan die sensationele beelden en verhalen de wereld in te sturen. Het lijkt wel of ellende en doodslag elke dag opnieuw de scoop van de dag is. Massahysterie wordt hierdoor aangezwengeld. Ik vraag mij af waar dat goed voor is.

Ik vraag me ook af of ik hier aan mee wil doen. Ik heb het gehoord, ja. Ik heb er een stukje van gelezen op de internetkrant. Maar ik doe niet mee aan de massale poging om angst over de hele wereld te verspreiden. Ik heb de angst voelen opkomen, ja, ik geef het toe, maar niet bij het horen of lezen van de gruwel in Parijs, wel bij het lezen van een tekst via een link op facebook van een dreigement waarin stond dat alle bibliotheken, scholen, discotheken en andere oorden van verderf zouden opgeblazen worden. De tekst dateert van augustus. En die wordt nu weer opgerakeld en verspreid om de massahysterie nog wat aan te zwengelen. Ik voelde de angst in mijn lijf aanzwellen samen met de levendigheid van de beelden in mijn geest. Waar was ik mee bezig? Met mijzelf bang te maken. Waar is dat goed voor? Ik liet de angst twee minuten toe en vermaande mijzelf dan. Ik besefte dat dit het geëigenste moment was om net nu niet mee te doen aan de angstmanie. Indien men geen televisie of internet zou hebben, zou de angst dan niet zoveel minder zijn? Terreurorganisaties zouden niet zo’n uitgebreid netwerk kunnen ontwikkelen en misschien zelfs niet bestaan. Betekende www oorspronkelijk niet World Wide Web? Nooit gedacht dat het een web van terreur zou zijn. Nooit gedacht dat we, dank zij de snelle manier om met elkaar verbonden te zijn, zoveel haat en angst de wereld zouden insturen.

Ik vraag me af of het niet net nu het moment is om ons weer te verbinden in liefde. Liefde voor iedereen. Ik hoor jullie al denken “die is gek, die gaat toch geen liefde willen sturen naar die terroristen en extreme moslims?!” Ik denk dat net zij die liefde nodig hebben. In extreme mate. Als ze zich zo extreem gewelddadig gedragen, wat wil dat dan zeggen? Dat ze alle verbondenheid met het Universum, met de Allesoverheersende Energie van Liefde zijn kwijt geraakt. Anders zouden ze zich niet zo extreem agressief gedragen. Heel hun gedrag is een roep om Liefde. Denk hier eens aan: indien al die mensen liefde zouden voelen in hun hart en zich geliefd zouden voelen, zouden ze liefde verspreiden in plaats van haat. Juist zij hebben zoveel liefde tekort. In extreme mate. Juist zij hebben liefde nodig. In extreme mate. Dan zal hun extreem gedrag plaats maken voor liefdevol gedrag. En kunnen zij mee liefde verspreiden in plaats van haat.

Indien ik onbewust zou zijn, zou ik me laten meeslepen door de hetze van de angst. Dan zou ik ook lid worden van de www van angst, zou ik deel uitmaken van het World Wide Web van angst. Ik denk dat verbonden zijn in angst met elkaar, niet beter is dan verbonden zijn in haat. Wat de terroristen doen, in de vorm van haat, is wat wij doen in de vorm van angst: ons met elkaar onderling verbinden in een heel laag energieniveau.

Is dit de schuld van de media? Nee, het is een individuele kwestie van elk mens apart. Iedereen die een televisie heeft kan bewust kiezen waar hij al dan niet naar kijkt. Iedereen die een tong heeft kan bewust kiezen waar hij over spreekt. Iedereen die een bewustzijn heeft kan bewust kiezen waar hij mee bezig is en waar hij wil aan meewerken.

Lieve medemens, ik roep je op om net nu bewust te zijn van je keuzes. Denk niet dat je geen keuze hebt. Laat je niet wijsmaken dat je slachtoffer bent. Je kunt kiezen waar je je aandacht op richt. Laat je niet meeslepen door de angst. En al helemaal niet door de haat. Op die manier brei je immers verder aan het deken van angst en haat dat om de planeet Aarde is gebreid door zoveel gedachten en handelingen van haat en angst uit het verleden en het heden. Ik verkies om mee te breien aan het deken van liefde rond de wereld. Dat doe ik gedachte na gedachte. Elke gedachte is een steek die ik toevoeg aan het grote breiwerk om de wereld. Soms laat ik eens een steek vallen. Als ik me daar bewust van word, raap ik die verloren steek weer op en maak het gat dicht, zodat het breiwerk van liefde stevig blijft.

Wat ga jij doen? Je laten meeslepen door de angst? Verder breien aan het brei- of bolwerk van de angst? Dan speel je in de kaarten van de extremisten. Zij vertrekken van het onjuiste geloofssysteem dat, als ze maar iedereen uitroeien die niet hetzelfde geloofssysteem aanhangt als zij, ze uiteindelijk de vrede op aarde zullen vinden. Ze vergissen zich schromelijk natuurlijk. Zij hebben inzicht nodig, licht, liefde. Geen haat. Maar als jij je laat vangen door de angst die agressief maar ook subtiel verspreid wordt via de media, dan vertrek jij van het onjuiste geloofssysteem dat je door angst jezelf en je geliefden zou kunnen beschermen. Je kunt alleen beschermen door liefde. En door verbonden te blijven met de schoonheid van de natuur. Die blijft vredig verder bloeien.

Neem nu eens iemand op een eiland ergens in de oceaan die geen televisie heeft en geen contact met de buitenwereld dat verder reikt dan zijn dorp. De aanslagen zijn gebeurd in dezelfde wereld waar wij in leven maar het verschil is dat hij het niet weet. Hoe gaat zijn leven verder na de aanslagen? Net als ervoor: vredevol, in verbondenheid met de natuur en het hele Universum. Hij weet van niet beter. Wij weten het wel. Is dat beter? Ik vraag me af waar dat allemaal goed voor is om dat allemaal te weten. Is er meer vrede op aarde sinds we massaal naar de televisie kijken en er vijf keer per dag journaal wordt uitgezonden en in tijden van catastrofe nog extra journaals erbij? Is er meer liefde op aarde sinds we elkaar ophitsen met terreurdreigingen? Is er meer zorg voor elkaar sinds we angst opdissen als dagelijkse kost op de televisie en internet en in onze gesprekken met elkaar? Nee! Integendeel! Terreur, wreedheid, haat, terrorisme, ellende en onzekerheid zijn enorm toegenomen. En daar helpen wij aan mee door erover te praten, erover te fantaseren, er bang over te zijn en ernaar te kijken.

Alles waar je je aandacht op richt, vermeerdert. Dat is een universele wet. Dus let op, lieve medemens, waar jij je aandacht wilt op richten. Dat waar je naar kijkt, wordt groter, vermeerdert, wordt concreet. Dat is de Wet van de Manifestatie. Daar waar jij je aandacht op richt, waar je over praat, over denkt, naar kijkt, en vooral daar waar je bang voor bent, wordt groter en trek je naar je toe.

Net nu moeten we een tegengewicht geven door onze aandacht bewust te richten op wat we wel willen: vrede! We moeten onze aandacht afhouden van wat we niet willen zien vermeerderen, namelijk alle uitingen van haat. Ik hou mijn televisie dicht voor zulke onheilsboodschappen. Ik grijp de gelegenheid aan om nog meer mijn aandacht te richten op liefde, want de planeet Aarde heeft dringend nood aan een Hogere Vibratie, en die kunnen we alleen bewerkstelligen door ons met zoveel mogelijk mensen op de energie van Liefde te richten.

Als ik het al niet doe als bewust mens, wie zal het dan doen? Ik ben niet alleen verantwoordelijk voor mijzelf en voor de energie die ik uitzend rondom mij, maar ik ben tegelijkertijd verantwoordelijk voor hoe ik hier mee omga ten behoeve van de gehele planeet en de evolutie van Gaia, de Aarde. Als mensen als ik, die dit schrijf, en jij, die dit leest, ons al laten meeslepen door de angst, dan kunnen we ons terecht afvragen waar de wereld naartoe gaat. Jij en ik moeten ons bewust richten op wat we wel willen zien gebeuren: liefde en vrede.

Niemand heeft zoveel liefde nodig als de persoon die zich liefdeloos gedraagt. Kan je je inbeelden hoeveel liefde die terreurorganisaties nodig hebben? Laat ons ons met liefde op hen richten, genoeg liefde om de haat waarin ze zich wentelen te laten smelten. Laat ons hen helpen, door onze gedachten, om zich te herinneren dat ze ook goddelijke liefdevolle wezens zijn in den beginne, en dat ze beseffen dat ze de door hen zo gezochte verbondenheid en wereldeenheid alleen kunnen vinden door zich liefdevol te gedragen met iedereen.

Ik wil hier de pijn en het verdriet van mensen die iemand verloren hebben bij de aanslagen absoluut niet minimaliseren. Er moet ruimte zijn voor al die gevoelens. Misschien kunnen ze na een tijd de situatie zo eens bekijken: hun geliefden zijn misschien gestorven om ons allemaal massaal bewust te maken dat we veel meer aandacht moeten geven aan liefde en vrede en dat we bewust onze angst moeten loslaten. Want liefde en angst gaan niet samen. Niet in een relatie, niet op wereldvlak.

Met dit artikel wil ik je uitnodigen om hierover na te denken. Aan jou de keuze aan welk deken je wilt meebreien: het deken van de angst of het deken van liefde.

Reacties

Dankjewel Ineke voor dit verhelderend artikel. Ik ga het delen met zoveel mogelijk mensen en brei mee aan het deken van de liefde!

Joke V.

Ik ben je heel dankbaar voor het antwoord op mijn vraag dat je me vandaag via je nieuwsbrief stuurde, zonder het te weten. Ik vertelde vandaag aan iemand dat ik met een vraag worstelde. Ik zei hem dat God in elk van ons aanwezig is, dat hij aanwezig is in de verbinding tussen alle mensen, dat alle mensen één zijn en samen God vormen. Dit impliceert dus dat deze barbaarse terroristen ook deel uitmaken van dat geheel. Maar hoe kan ik mij nu één voelen met deze on-mensen ? En enkele uren later bezorg jij me het antwoord !!! Dat is een goed teken, er is hoop, de aarde zal evolueren naar de Hogere Vibratie... Nu kan ik rustig slapen.

Veerle J.

Bang ben ik niet in mijn eigen huis en de situatie zal wel beteren, ik ben blij dat er nu hard gewerkt wordt door de ordediensten. Ik ben teleurgesteld dat mensen heeel veeel pikken. Halalopdringerigheid binnen de schoolmuren en in het straatbeeld, vrouwenuren in het zwembad, provocaties tegenover al wie anders is, heksenjachten op leerkrachten mét motivatie. Ik had onze maatschappij liever anders zien evolueren voor alle kinderen van de toekomst. Niet helemaal jezelf kunnen zijn als ongelovige, homo, "mens", dat heeft niet zoveel met de media te maken voor mij. Er is werk aan de winkel, laat dat een motivatie zijn en geen reden om je kop in t zand te steken. Daarnaast is het een kunst om tegelijkertijd zen door het leven te gaan :-)

marijke wuyts

Geef je reactie

Laat me weten wat je van dit blogbericht vindt!