← Terug naar overzicht

Wat is overlijden? Het lijden is over. Over-lijden. (13/04/17)

"Mijn broer heeft kanker met uitzaaiingen, het  ziet er niet goed uit en we kunnen gewoon niet anders dan het te aanvaarden, alhoewel het een heel moeilijk en pijnlijk te verwerken en te plaatsen iets is. Zeker daar we een enorme hechte band hebben met mekaar."

Gemakkelijk zal het niet zijn, met je broer, dat haalt veel emoties naar boven, maar het gaat uiteindelijk allemaal om Liefde. 

We zijn allemaal al ettelijke keren doodgegaan en weer geboren. Op zich is het dus 'maar' een herhaling van iets wat we al kennen, maar het lijkt zo heel erg als het gebeurt (we zijn het in onze cultuur ook aangeleerd dat we het ‘moeten’ erg vinden als iemand sterft).

Tussen twee levens door maken we een evaluatie van ons voorbije leven, rusten we wat uit, en kiezen we weer een nieuw leven, maar WEL met dezelfde mensen erin. Je gaat je broer dus ZEKER terug zien, jullie band blijft bestaan over alle levens heen. Zo groot is Onvoorwaardelijke Liefde.

Na het overlijden (= over met het lijden, dus gedaan met het lijden) voelen we alleen maar Hemelse Gewaarwordingen. Voor je broer zal het dus een stuk beter zijn dan in zijn pijnlijke lichaam hier op Aarde. Hij gaat zich, nadat het lijden over is (over-lijden) weer helemaal verbonden kunnen voelen met de Goddelijke Eenheid - terwijl wij hier nog een stuk verder moeten ploeteren met het uitpluizen van de dingen en het leren omgaan met liefde en pijn.

Wij moeten nog altijd verder doen met de soms lastige beperkingen en het tegenspartelen van ons lichaam: kwaaltjes, pijntjes, pijnen, acute en chronische ziektes... En ook met de emotionele pijnen. Voor je broer zal het straks over zijn met het lijden, als hij kan over-lijden (wat mij een opluchting lijkt voor lijdende mensen, als ze eindelijk hun lijdende lichaam kunnen en mogen loslaten). Ik heb het zien gebeuren bij mijn vader: wat een opluchting toen hij zijn pijnlijke lijdende lichaam eindelijk kon/durfde/mocht ver-laten, en wegzweven als een Vrije Vogel in zijn Pure Goddelijke Essentie… Ik was er dankbaar voor! Wie zijn wij om lijdende mensen hier te willen houden - vanuit onze eigen angst om ze los te laten, vanuit onze eigen behoefte ze bij ons te houden.

In alle geval zijn wij het niet die hier kunnen en mogen over beslissen (gelukkig maar! We zouden er een zootje van maken!) Elke Ziel heeft haar Eigen Pad, haar eigen moment om dit Aardse Schouwtoneel te verlaten, en verder te evolueren in andere dimensies. Want dat het verder gaat, is een feit. Voor mij althans. Ik kan mij het Leven niet inbeelden zonder dat Alles steeds verder evolueert, in een Groot Kosmisch Plan, waarvan wij, met ons Aards Bewustzijn, helaas niet veel snappen. Maar we moeten het niet ‘snappen’, we kunnen het wel ‘vatten’. We ‘wéten’ wel dat het zo is… dat er een Groter Plan is dat wij nu niet kunnen overzien. Dat vraagt veel vertrouwen, en dat is wat de stervende geliefde van ons vraagt: vertrouwen. Loslaten in vertrouwen.

Ook al ‘weet’ men hoe het - waarschijnlijk - zit na de dood (ik verkies het woord ‘verhuis’) - toch voelen we allerlei emoties. Voel die emoties maar goed en diep, laat ze toe, en zeg tegen jezelf "ik heb een moment van diep verdriet, of intense pijn, of grote angst, of van niet-aanvaarden van de situatie". Je MAG ook momenten hebben van weerstand en van NIET-aanvaarden. Je mag alles voelen! Je MAG het moeilijk hebben. Het is belangrijk het toe te laten! Als je maar niet blijft steken in de emoties. Maar ze diep voelen is noodzakelijk, ook de weerstand, want het is pas door die te voelen en er diep in te gaan, dat het kan wegebben. Aanvaarding van de emoties en ze doorleven, is de sleutel.

Eckhart Tolle zegt: "Van zodra we beseffen dat we zelf, op een bepaald niveau, gekozen hebben voor wat ons nu overkomt, is het instant gedaan met het lijden."

Een moeilijke...

De pijn die we voelen komt van de weerstand die we hebben tegen wat er gebeurt, zegt ook Katie Byron. De pijn komt door het VERSCHIL dat we voelen tussen wat IS en wat we ZOUDEN WILLEN dat er is. De pijn komt doordat we een ANDERE realiteit zouden willen dan die er is. Maar als we beseffen dat wij, en alle andere betrokkenen, hier ZELF hebben voor gekozen - op spiritueel vlak - dan is de pijn meteen weg. Want dan houden we ons bezig met WAAROM we hiervoor gekozen hebben en WAT we hieruit willen/kunnen/moeten leren. Het heeft veel te maken met LOSLATEN.

Maar het is een moeilijke, ik weet het...

Wat je NU meemaakt met je broer, zal je nog meer sterken in je Liefde. En ik heb het zelf ook meegemaakt met mijn vader, en weet dit van andere mensen ook: het stervensproces van een geliefde kan iets heel moois zijn, iets buiten-gewoon, iets heel diep, iets van een buitenaardse Schoonheid, iets dat ons allemaal veel dichter brengt bij onze Goddelijke Natuur. Jouw broer gaat door heel dat proces, om JULLIE allemaal in de gelegenheid te stellen het kompas bij te stellen en op Liefde te richten, op de Essentie van alles, op het Goddelijke in ons. Want al de rest vervaagt en vervalt. Alleen Liefde blijft over.

En als we overgaan naar de andere dimensie, worden we op een weegschaal gesteld en gewogen. Er wordt gewogen hoeveel Liefde we gegeven, en ook ontvangen hebben. Er wordt niet gewogen hoeveel geld we verzameld hebben en hoeveel keren we het stof hebben afgedaan. Er wordt niet gewogen of we elke dag verse groenten hebben klaargemaakt en om de week de lakens ververst hebben. Er wordt wel gewogen hoeveel we waard zijn in termen van Liefde. Dat is de uiteindelijke Essentie. Dat is waarom we hier op Aarde zijn: om dichter te komen bij onze Goddelijke Natuur, die Liefde is. Om hier weer van bewust te worden. Waarom moeten we hier bewust van worden? Omdat we het vergeten zijn!

Een stervensproces brengt ons dichter bij deze Ultieme Waarheid: we zijn van Liefde gemaakt en zijn hier op Aarde om ons deze Waarheid te her-inneren. Stervende geliefden helpen ons daarbij. Op die intense momenten vergeten we alle onbenulligheden van het leven en richten we ons op het enige dat telt: hoeveel we houden van die persoon, hoeveel die van ons houdt. We voelen de Liefde in al zijn intensiteit. Dit is het enige dat we meenemen als het onze beurt is om over te gaan naar de andere dimensie: wat zijn we - in gewicht - waard in Liefde. Hoeveel kilo Liefde wegen we? Laat ons ervoor zorgen, al levend, om niet te licht bevonden te worden op de Liefdesweegschaal…

Reacties

SUPER Ineke ! Het woord "overlijden" is voor mij een schrikwekkend, angstaanjagend en emotioneel geladen " spook" !Al jaren sta ik paraat om mijn miraculeuze kankervriendin op te beuren, moed en kracht in te spreken, maar de laatste weken is ze haar ondraaglijke pijnen zo kotsbeu dat ze biddend vraagt om haar "overlijden " te versnellen. Ik probeer dan telkens het gesprek over een andere boeg te gooien omdat DAT woord mij volledig kraakt. Volgens mij BEN IK NIET KLAAR OM HAAR TE VERLIEZEN !!!! Dit vind ik nu wel , na het lezen van je blog, egoïstisch van mijn kant. Ik probeer mij nu meer en meer in te prenten dat het LIJDEN voor haar zal OVER zijn. Zo krijg ik precies meer rust en kracht om als het zover zal zijn, het verdriet een plaats te kunnen geven.

Viviane De Gols

Mooi verwoord, Ineke. We vergeten snel de essentie van het leven in deze wereld die ons op alle mogelijke manieren juist probeert weg te houden van onze essentie, door een bombardement aan negatief nieuws en waarin we dood "geëntertaind" worden met nutteloze soaps etc. etc. De groei van de ziel wordt altijd gewogen op het einde van een leven en ook de mate van 'barmhartigheid' (een mooi maar uit de mode geraakt woord) die we getoond hebben naar onze struikelende medemens én onszelf.

Joris Peeters

Waaaw ben sprakeloos. Zo mooi, het is echt niet te doen en het geeft mij enorm veel inspiratie. Mijn oprechte dank.

Leen Quirijnen

De tranen bollen over mijn wangen als ik dit alles lees, ongelooflijk met welk gevoel van echte liefde en medeleven jij dit alles schrijft. ALWEER VANUIT DAT DIEPE WARME HART VAN JOU! Ik kreeg kippenvel van jouw artikel, ZO MOOI VERWOORD!!! Dat siert jou Ineke, wat ben ik zo DANKBAAR dat jij mijn pad ooit hebt gekruist. Dankzij jouw vele boeken en levenswijsheid, en ook leerrijke workshops heb ik steeds de moed blijven hebben om door te zetten en mijn eigen weg uit te pluizen, de weg naar mijn echte “IK”!!!!! Jij bent me blijven motiveren in mijn lange zoektocht. Ik blijf er ook in geloven dat de mensen die we hier nodig hebben dus vanzelf verschijnen. Je hoeft er niet kost wat kost naar op zoek te gaan. Wel Ineke ik heb zoveel van jou geleerd en jij bent een echte, levende engel die aan mij is verschenen. Proficiat alweer.

A. B.

Lieve Ineke, steeds sta ik versteld van jouw echte, diepgaande, mooi gebrachte woorden. Het is even slikken en ik word er stil van. Niettegenstaande zijn het woorden die je verder doen denken en vooruithelpen. De grote kracht zit hem ook in het verder DURVEN DENKEN op zo'n momenten van pijn en verdriet. Het woord overlijden gewoon opentrekken brengt een totaal ander gevoel teweeg. OVER-lijden!!!! Zo mooi gezegd! Wat ben je een puur, authentiek iemand, beter gezegd PRACHTIGE ZIEL! Die alles zo mooi weet te verwoorden Bedankt alweer voor deze pakkende blog

Anneke Van der Biest

Geef je reactie

Laat me weten wat je van dit blogbericht vindt!