Stop met schreeuwen en discussiëren tegen je kinderen, maar handel!
Minder praten, meer handelen!
Ouders van deze tijd hebben veel te veel de neiging eindeloos lang aan hun kinderen uit te leggen wat ze er van willen. Ze geven ellenlange explicaties over wat de kinderen wel en niet mogen doen, wat goed en niet goed is voor hen, maar ze beseffen niet dat hun kinderen diezelfde litanie al tientallen keren gehoord hebben en niet eens meer luisteren. Ze sluiten innerlijk hun oren af en wachten tot het overwaait.
Waarom zou een kind trouwens reageren op de eerste of tweede oproep, als het weet dat er nog 25 op volgen? Het wacht en schiet pas in actie als je stem zo hysterisch is geworden dat ze wel moeten reageren.
Nu ben je verontwaardigd en zeg je : “Ja maar, als mijn kinderen onmiddellijk zouden luisteren zou ik niet zo hoeven schreeuwen!”
Ok, maar jij hebt ze wel gewoon gemaakt aan het feit dat jij de dingen tientallen keren herhaalt. Ze weten dat en wachten gewoon tot ze voelen dat het serieus wordt. Waarom niet serieus worden vanaf de eerste keer? Waarom wachten tot je boven je kookpunt bent van woede en dan misschien dingen zegt of doet waar je spijt van hebt en waarover je je dan schuldig voelt?
Bekijk hier de VIDEOREEKS OVER OPVOEDEN en leer meteen hoe je de opvoeding op hee praktische en kordate manier aanpakt.
Wat gaat er hier eigenlijk mis? Wat hier misgaat is dat je niet uitvoert wat je zegt. Als je zegt dat ze hun schoenen moeten in het schoenrek plaatsen of dat je ze anders buitengooit, moet je dat ook echt doen! Maar als jij je kinderen gewoon hebt gemaakt dat je de dingen ettelijke keren herhaalt, en met vanalles dreigt dat je toch niet doet, waarom zouden zij je aux sérieux nemen?
Ik heb dit toegepast en ik kan je verzekeren: één keer is genoeg. Toen ik het beu was over de schoenen te struikelen in de gang (met vier kinderen zijn dat er wel veel) zei ik dat ik alle schoenen die tegen de avond niet op het daartoe voorziene schoenrek zouden staan, zou buiten gooien.
Toen ik die avond naar bed ging lagen de baskets van zoonlief nog altijd demonstratief midden in de gang. Ik heb ze buitengegooid, in de tuin achteraan. Die nacht is het water met bakken uit de hemel gevallen. De volgende morgen zei zoonlief verontwaardigd : “Mama, wat moet ik nu aandoen om naar school te gaan?” Mijn repliek was : “Je kan kiezen: je zeiknatte baskets of je Winnie-de Poeh-pantoffels”. Verder geen commentaar. Hij is met zijn druipende baskets naar school afgedropen. Ik had een beetje een kneep in m'n hart, maar ik moest het doen! Woorden halen niets uit, maar daden wel. Eén keer is genoeg! Nu wéét zoonlief dat ik uitvoer wat ik zeg, dus hoef ik het maar één keer te zeggen. Handig toch?!
Als de kinderen ruzie maken voor een bepaald speelgoed, stel ik hen eerst voor een oplossing te vinden met elkaar, maar als dat niet werkt of nog meer gekakel oplevert haal ik het speelgoed weg en leg het op de bovenste kast. Geen uitleg nodig. De daden spreken voor zich!
Idem voor de computer: ofwel spreken ze af hoelang ze elk om beurt kunnen computeren, en als dat niet lukt gaat de computer voor de rest van de dag uit. Niet schreeuwen, je niet moe maken, maar handelen! Dat is pas efficiënt.
Bekijk hier de VIDEOREEKS OVER OPVOEDEN en leer meteen hoe je de opvoeding op hee praktische en kordate manier aanpakt.
Want kinderen maken ook opzettelijk ruzie opdàt je zou komen. Je neemt eventjes pauze, ploft in de zetel en begint gezellig in je favoriete weekblad te snuisteren, en daar begint het weer! Je kinderen maken ruzie, jij springt als een kangoeroe recht en staat in een wip bij hen om de ruzie te beslechten. Zo léér je je kinderen dat ze maar hoeven ruzie te maken om jouw aandacht te trekken. Een betere methode is ze te negeren (zo gevaarlijk is ruzie maken niet). Als ze het echt te bont maken stuur je ze naar hun kamer of ga je zelf weg (ga in je kamer lezen), zonder hen aandacht te geven. Ze zullen vanzelf ophouden als je dit ruziemaken niet voedt met je aandacht. Véél efficiënter dan een tirade af te steken over hoe erg ruziemaken wel is en hoe zielig het is voor jou dat je nooit eens twee minuten rust krijgt.
Toen één van m'n dochters, veertien jaar oud, thuiskwam van school op een middag en pruilerig zei dat ik wééral vies eten had gemaakt, heb ik me eerst kwaad gemaakt. Ik voelde me verontwaardigd en gekrenkt, ik had tenslotte een uur in de keuken gestaan terwijl ik die tijd aan iets leukers had kunnen besteden! Maar ik bedacht al snel dat dit niets uithaalde en dat ik haar alleen maar zou stimuleren méér van dat gedrag te vertonen. Een puber die haar moeder op de kast kan jagen is een gelukkige puber! Ik staakte al gauw mijn redevoering over respect en zei tegen haar : “Ok, je vindt het eten hier maar niets, je hoeft een hele week niet mee te eten, en ik doe ook je vuile was niet in die tijd!”
Zo gezegd zo gedaan. De rest van de week heb ik de tafel gedekt voor mij en de andere kinderen, maar niet voor haar. Haar woedende monoloog over dat het mijn plicht is haar te voeden liet ik over mij heen gaan zonder erop te reageren. Ze heeft de hele week boterhammen gegeten. En betreffende de was : ik heb haar vuile kleren uit de wasmand gehaald en in haar kamer op een hoopje gegooid. Met als enige uitleg : “Als jij van mij iets wil gedaan krijgen moet je mij eerst respecteren!”
Dit heeft veel meer effect dan altijd maar dezelfde preek afsteken. Je kinderen altijd maar rond hun oren slaan met dezelfde litanieën, is een methode van opvoeden die alleen maar tot ergernis leidt. Ergernis bij de ouders, die 't gevoel hebben tegen de muren te praten, en ergernis bij de kinderen die gebukt gaan onder dat doordrammen en toch niet luisteren. Ouders zijn vaak praters en discussieerders, en tonen te weinig in hun handelen wat ze echt willen.
Als je door je kinderen gerespecteerd wil worden, toon dan wat het is, een persoon die zichzelf respecteert.
Bekijk hier de VIDEOREEKS OVER OPVOEDEN en leer meteen hoe je al die concrete situaties kunt aanpakken.
Als je dochter je uitscheldt omdat je tien minuten te laat ben als je haar gaat oppikken na de gymles, geef dan geen uitleg over hoe druk het was toen je nog vlug naar de winkel wou gaan voor het avondeten, dat je moeder jou opbelde en je niet kon ophangen, je andere dochter jou dringend nodig had voor haar huiswerk enzovoort. Stel je niet op als slachtoffer, maar neem het ferme besluit haar de volgende keer niet op te pikken na de gymles (je moet haar hier wel van op de hoogte brengen). Zeg dat je spijtig genoeg niet kan autorijden als je uitgescholden wordt. Sla de volgende keer over en zorg ervoor dat je dochter je eerst weer respectvol behandelt vooraleer jij nog iets doet voor haar.
Door op die manier consequent in je gedrag te tonen dat je het meent, zullen jouw kinderen jou veel beter respecteren. En wat een geluk : je hoeft niet meer eindeloos hetzelfde te herhalen, ze snappen het van de eerste keer! Zijn ze nu plotseling slim geworden, hebben ze misschien hun oren schoongemaakt, of heb jij ze geleerd dat je doet wat je zegt en zijn ze daardoor attentiever op wat je zegt?
Maak jezelf niet langer moe in die eeuwige discussies. Geen woorden maar daden! Je zal veel energie en tijd vrijmaken, die je kan besteden aan het werkelijk communiceren met je kinderen. Niets is leuker dan met je kinderen gezellig te babbelen over van alles en nog wat. Maar als je voortdurend rondloopt als een oververhitte op hol geslagen machine blijft er weinig tijd en zin over om aangename dingen samen te doen. Je kinderen hebben zoveel interessants te vertellen. Gun hen de tijd door de dagelijkse dingen van het leven kordater aan te pakken. Stop met dat nodeloos herhalen van instructies en laat de preken over aan mijnheer pastoor. Ga over tot daden als je iets wil duidelijk maken. En bewaar je stem voor echte communicatie!
Je kan hier meer over lezen in het boek 'Choco en Mayonaise', dat alle onderwerpen van opvoeding behandelt (niet kunnen slapen, zakgeld, huiswerk, ruzies, aandacht trekken, opvoeden zonder je moe te maken, grenzen stellen, enz.)
Wil je graag een persoonlijke begeleiding om opnieuw harmonie te creëren bij jou thuis? Ik stel jou twee trajecten voor waaruit je kunt kiezen.Tijdens dit traject gaan we samen jouw specifieke situatie bekijken, en zal ik jou een op maat gemaakte oplossing voorstellen om meteen uit je impasse te geraken en ervoor te zorgen dat je kinderen naar je luisteren en je respecteren, eindelijk! Je zult weer snel meester worden van de situatie en wanhoop zal plaats maken voor plezier en genieten met je kinderen. Meer info? Klik op onderstaande knop:
